به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی ایران با پذیرش شکست سه بر دو مقابل قطر در نیمه نهایی جام ملت‌های ۲۰۲۳ آسیا وداع تلخ دیگری را با این رقابت‌های مهم قاره آسیا داشت تا بار دیگر چیزی جز حسرت بر دل فوتبال دوستان کشور باقی نماند. باختی که حالا ابعادی متفاوت با آنچه در اردوی این تیم در جام ملت‌های ۲۰۲۳ آسیا بوده را می‌تواند بیان کند.
«هیچ وقت چنین اتحادی را در داخل تیم ملی ایران و رختکن بین بازیکنان و سایر اعضای کادر فنی شاهد نبودیم». تکراری‌ترین جمله‌ای که در یک ماه اخیر از سوی کاروان تیم ملی ایران با هر بهانه‌ای مطرح می‌شد تا همه در انتظاری تیمی یکدست در قواره‌های قهرمانی باشند.
تیمی که هر بار به مشکل خورد با انتقاد تند و تیز قلعه نویی نسبت به عملکرد برخی بازیکنان خود بخصوص باتجربه‌ها روبرو شد.
سرمربی تیم ملی ایران در جریان برد یک بر صفر ایران مقابل هنگ کنگ در دومین دیدار مرحله گروهی ضمن انتقاد از عملکرد شاگردان خود عنوان کرد: من این حرف را قبول دارم. یکی از مشکلات بازیکنان ایرانی این است که کیفیتی که در همه بازی‌ها داشته باشند را ندارند. چندین سال است چنین تجربه‌ای را دارم. یک بازیکن بهترینش هشتاد درصد باید باشد و در بدترین حالت هفتاد درصد است؛ نه اینکه افت ناگهانی داشته باشد. بازیکن ایرانی متأسفانه این شکلی است».
نقدهای تند و تیز سرمربی تیم ملی ایران به بازیکنان نه تنها در این دیدار وجود داشت بلکه در بازی با سوریه نیز اوج گرفت. او پس از پیروزی ملی‌پوشان ایران در ضربات پنالتی نیز جملات اینچنینی را با شدت بیشتری در نشست خبری خود عنوان کرد. قلعه نویی درباره عملکرد بازیکنان باتجربه تاکید کرد: «بزرگان تیم باید در این دیدار بزرگی می‌کردند که نکردند. فوتبال می‌خواست ما را تنبیه کند که عاملش دو سه بازیکن بودند.»
جملاتی که چندان به مذاق بازیکنان حاضر در رختکن خوش نمی‌آید اما تشر قلعه نویی به آنها کافی بود تا عملکرد اکثر بازیکنان بهبود پیدا کرده و این تیم در دیدار بعدی‌اش مقابل ژاپن منحصر به فرد بازی کرده و به پیروزی تاریخی برسد.
قلعه نویی گرچه پس از شکست سه بر دو مقابل قطر دست از انتقاد از بازیکنان خود برداشت اما دیگر جملاتی همچون تیم متحد بر زبان نیاورد تا آخرین احترام خود به نسلی که وقت خداحافظی آنها بود گذاشته باشد.
نسلی که پس از باخت مقابل قطر نیز تنها یک خروجی واضح داشت. امید ابراهیمی تنها بازیکنی بود که خداحافظی رسمی خود با پیراهن ملی را اعلام کرد تا اهالی فوتبال منتطر خداحافظی بازیکنانی همچون کریم انصاریفرد، احسان حاج صفی، روزبه چشمی باشند.
قلعه نویی پس از حذف تیم ملی ایران شجاعت و شهامت عذرخواهی بابت شکست مقابل قطر را داشت که امری قابل تحسین برای جایگاه سرمربی تیم ملی است اما برای تیمی که اتحاد و یکپارچگی در تمام ارکان آن تبدیل به شعار اصلی شده بود کاملا تفاوت دارد.
قاعده یک تیم متحد با خطاب قرار دادن بازیکن از سوی سرمربی تفاوت دارد. تیم ملی ایران در کلام کاملا متحد بود اما آنچه در عمل دیده شد تفاوتی محسوس با جملات کلیشه‌ای اتحاد در داخل اردو داشت که نمود آن را در ادامه حسرت رویایی ۴۸ ساله در کسب مقام قهرمانی می‌توان دید.
شاید همراهی بازیکنان از سوی کادر فنی و در رأس آنها سرمربی تیم ملی در تورنمنتی فشرده بیشتر به کار مدعی قهرمانی بیاید تا اینکه قلعه نویی برای هر دیدار دنبال انتخاب مقصر باشد. دهل هم‌صدایی در کاروان تیم ملی ایران تمام کشور را پر کرده بود اما خروجی آواز آنها به هیچ وجه باب میل خانواده فوتبال ایران نبود.
نظر شما